Dobrze zorganizowane państwo korzysta efektywnie z własnych zasobów ludzkich. Nieodpowiednia polityka kadrowa jest zasadniczą przyczyną wadliwego funkcjonowania wielu sektorów naszego państwa. Widać to szczególnie na przykładzie systemu ochrony zdrowia oraz sądownictwa, gdzie długi czas oczekiwania na realizację usług publicznych ma swoje źródło w skomplikowanych procedurach i rozdętej biurokracji oraz w nadmiernych przywilejach korporacji lekarskich i prawniczych, które utrudniają dostęp do zawodów prawniczych i medycznych, przez co cierpimy nierzadko na niedobór wykwalifikowanych kadr. Procesy administracyjne muszą więc być uproszczone, a ograniczenia korporacyjne zniesione. Pożądaną liczbę pracowników różnych specjalności powinno weryfikować zapotrzebowanie społeczne, a jedynym wymogiem do podjęcia pracy w określonym zawodzie musi być odpowiednie wykształcenie i kwalifikacje. Nie mniej istotną kwestią są zasady ustalania wysokości wynagrodzenia dla kadry zarządzającej podmiotami gospodarczymi należącymi do Skarbu Państwa, które powinno być uzależnione od efektów ich pracy.